ulatać

ulatać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, ulataćam, ulataća, ulataćają, {{/stl_8}}ulatywać {{/stl_13}}{{stl_8}}ndk Ib, ulataćtuję, ulataćtuje {{/stl_8}}– ulecieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIb, ulataćcę, ulataćci, ulataćciał, ulataćcieli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do ptaków i owadów: unosząc się na skrzydłach, opuszczać jakieś miejsce, odfruwać skądś; lecąc, docierać do określonego miejsca': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spłoszone ptaki ulatają z drzew. Z nadejściem chłodów ptaki ulatywały do ciepłych krajów. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wzbijać się w górę, być unoszonym przez prądy powietrza': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kolorowy latawiec uleciał w górę. Jesienne liście ulatywały z wiatrem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do substancji lotnych, do ciepła i zapachów: wydobywać się skądś, ulatniać się; rozprzestrzeniać się gdzieś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z kuchni ulata woń pieczonego ciasta. Ciepło ulatywało przez nieszczelne okna. {{/stl_10}}